วันที่ 1 กันยายน 2555

วันแม่ที่ 12 สิงหาคมนี้ มีโอกาสบินไปเยี่ยม 'คุณแม่' ที่เชียงใหม่พร้อมอาหารกลางวันพิเศษโดยมีคุณป้า-น้องฝนเป็นกำลังสำคัญไปรอที่เชียงใหม่ตั้งแต่เช้า เพื่อฉลองศรัทธาและคุณค่าของ 'แม่' ด้วยกันทั้งหมด 7 คน 'แม่เจ้า' จิราพันธุ์ และ 'เจ้าน้า' ดวงเดือน ณ เชียงใหม่ ได้รับฟังจดหมายดาดี้แจงกีด้วยความตั้งใจก่อนผูกรักกี้ที่ข้อมือขวา และแต้มจุดติลัค กลางหน้าผาก โดยไม่กระพริบตา เพราะกำลังเตือนให้รู้ถึงอำนาจการปกครองตนเอง ท่านได้สุ่มเลือกดาวประจำตัวมาแบ่งปันสิ่งที่ท่านคิด ท่านรู้สึก 'แม่เจ้า' ได้รับดวงดาวแห่งพลังใจ (Star of Will-Power) และตอบคำถามว่า อะไรที่ทำให้พลังใจของท่านแข็งแกร่ง? ท่านจำสุภาษิตที่เขียนติดไว้ที่ตู้เสื้อผ้าให้เราอ่านตั้งแต่เด็กได้อย่างขึ้นใจ "สมบัติใดในพิภพ จบโลกา ไม่มีค่าเทียมที่เท่าลูกยา" เราพี่น้อง 3 คน เติบโตมาด้วยการทุ่มเทชีวิตจิตใจของแม่โดยไม่มีพ่อ เราไม่ได้เห็นความขัดแย้งใดๆในครอบครัว เราไม่ได้ยินคำพูดที่แม่กล่าวถึงพ่อในทางที่ไม่ดี เราจึงไม่รู้สึกขาด หรือมีปมด้อย แต่กลับมีความภาคภูมิใจในสิ่งที่แม่ปลูกฝัง 'แม่เจ้า' พูดถึงตนเองว่า "ไม่อาฆาตพยาบาท ไม่คิดร้าย ชอบรัก ชอบให้ ไม่ชอบอยู่เฉยๆ ให้ใครมาปรนนิบัติ ถือว่าการงอมืองอเท้าทำให้เป็นง่อย (ดังนั้นแม้ยามเจ็บป่วยและแก่ชราแต่ใจสู้ จึงขยันขันแข็ง) เมื่อออกแรง ดูเหมือนแย่งลูกทำงาน เพราะลูกอยากทำให้ทุกอย่าง เป็นการตอบแทน" เมื่อกลับมากรุงเทพได้อ่าน การ์ดขอบคุณที่แม่เขียนฝากมาพร้อมของขวัญให้คุณป้าวัลภา และน้องฝนซึ่งกลับก่อน นึกภาพ 'แม่เจ้า'วัย 88 ตั้งใจเขียนการ์ดขอบคุณนี้มาให้ทันวันรุ่งขึ้น ก่อนตามมาส่งที่สนามบินและซื้อดอกไม้ 3-4 กำใหญ่ให้อุ้มมาถวาย 'บาบา' เมื่อถามว่า "แม่มีเวลาเขียนตั้งแต่เมื่อไหร่?" ท่านย้ำว่า "แม่เขียนจากใจในความสงบนิ่งจริงๆ" เราคงต้องขอบคุณ 'ความสงบนิ่งที่ทำให้พบ-เห็นแต่สิ่งที่ดีงามของกันและกัน' 'เจ้าน้า' หรือ 'เจ้าแม่' ของคนเชียงใหม่ในวัย 84 ผู้ไม่เคยว่างเว้นจากการออกงานเป็นประธานในพิธีและรายการต่างๆ ขณะที่ทำหน้าที่แม่ของลูก 4 คนที่ที่มีค่าต่อสังคม 'เจ้าน้า'ได้สุ่มเลือก 'ดวงดาวแห่งความตั้งใจ' (Star of Willingness) ท่านตอบคำถามทันทีว่า อะไรคือความต่างระหว่าง ความตั้งใจและความต้องการในการทำบางสิ่ง? เมื่อต้องการ คือ ต้องกำหนด มีเงื่อนไข ให้เป็นเช่นที่คาดหวัง เมื่อตั้งใจ คือ ต้องทำให้สำเร็จลุล่วงในสิ่งที่ทำ สิ่งที่ 2 แม่เหมือนกัน คือมีลูก 1 คนที่เป็น โยคี 'ลูกบาบา' และมีโอกาสไปเยี่ยมบ้าน 'บาบา' ที่มธุบัน ดินแดนของการจาริกแสวงบุญที่ศักดิ์สิทธิ์ บนภูเขาอาบู รัฐราชสถาน อินเดีย เราจึงขอขอบพระคุณผู้ให้กำเนิดที่ทำให้เรากลายเป็น 'ลูกบาบา' เพื่อพัฒนา 'ความเป็นแม่' ที่แท้จริง ไม่ว่าเป็นหญิงหรือชายทั่วโลก วันต่อมา เราไปอยู่กับครอบครัวทางจิตที่ศูนย์เชียงใหม่ตลอดทั้งวันและได้เชิญเพื่อนผู้ใหญ่ไปพบกันเพื่อให้ศึกษาเรียนรู้ก่อนไปเป็นแขกพิเศษในรายการ Peace of Mind ที่มธุบัน เดือนตุลาคมนี้ ขณะที่ร่างจดหมายข่าวนี้อยู่ ซิสเตอร์โดฮา (Dhoha) จากประเทศคูเวต(Kuwait) มาเยี่ยมและเล่าประสบการณ์ที่ 'ซิสเตอร์วาจีฮา (Wajeeha) แม่ทางจิตของครอบครัวคูเวต' ได้ละร่างไป (เดือนกุมภาพันธ์ 2012) หลังจากเป็นมะเร็ง 4 เดือน เป็นการสะสางบัญชีกรรมที่ไม่มีความเจ็บปวดทางอารมณ์ ผู้ป่วยมีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ ในวันที่จากไปผู้ที่อยู่ในศูนย์ทำสมาธิได้รับประสบการณ์ที่ซิสเตอร์วาจีฮามีความสุขอยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน(Subtle Region) ไม่มีน้ำตาของความเสียใจของใครที่ดึงรั้ง นี่คือผลรางวัลของการใช้เวลาและความคิดในช่วงสุดท้ายอย่างดีที่สุด ชีวิตของ 'ลูกบาบาที่ยิ่งใหญ่ผู้นี้' ทำให้ครอบครัวและสังคมระดับผู้นำในประเทศคูเวตได้รับประโยชน์ด้านจิตวิญญาณมากขึ้น การตอบแทนบุญคุณของทุกคนที่ให้สิ่งดีๆแก่ชีวิตของเรา โดยเฉพาะผู้เป็นแม่ หรือญาติมิตรในวัยแก่ชรา ในภาวะที่เจ็บป่วย ด้วยพลังทางจิตวิญญาณ คือการเป็นประภาคารชี้ทางไปสู่ความสงบสุขที่แท้จริง โดยไม่พึ่งพิงสิ่งที่ให้โทษและไม่มีความผูกพันยึดมั่นต่อกันที่ทำให้เกิดความทุกข์ทรมาน การศึกษาและฝึกจิตแบบราชาโยคะ คือ กระบวนการสร้างสมบัญชีบุญสะสางบัญชีบาปด้วยไฟของโยคะจากการไม่ให้และรับ ‘ความทุกข์’ แม้ในความคิด-ความฝัน แต่ให้และรับ ‘ความสุข' 'ลูกบาบา' ต่างวัย ต่างบทบาท กำลังเป็นผู้ช่วยบาบา ดูแลงาน-บ้านและครอบครัวทางจิต ด้วย 'ความเป็นแม่' คุณป้าวัลภาวัย 72 ดูแลเอาใจใส่เราทุกคนทั่วหน้าจึงทำให้บ้านบาบาอบอุ่นด้วยความรัก-ความเมตตา ปรากฏชัดบน ใบหน้าที่สดชื่นแจ่มใส ."ขอบคุณพี่หล้าที่วันแม่ได้มาเชียงใหม่สวัสดีแม่เจ้าค่ะ น้องฝน ป้าแมว ขอเป็นตัวแทนพี่น้องทางจิตที่ได้เกิดทางจิตใน ประเทศไทยนะคะ 'แม่เจ้า' เป็นแม่แบบของความมีระเบียบวินัยที่ยอดเยี่ยม เปี่ยมด้วยคุณธรรม มีความเข้มแข็ง อดทน อารมณ์ขัน ฯลฯ มาตลอดที่ได้พบ พี่หล้าเป็นตัวแทนของความรักและความปรารถนาดีที่จะให้คุณประโยชน์ต่อโลกด้วย ความจริงใจอย่างแท้จริง ไม่มีช่องว่างให้มายา ด้วยกุศลผลบุญที่แม่เจ้าให้การสนับสนุนการสร้างสมบุญบารมีของพี่หล้า ป้าขอบอกความรู้สึกที่บาบาให้ความรัก ให้การหล่อเลี้ยง เพื่อทำให้เราได้ดูแล ครอบครัวทางโลกและครอบครัวทางจิตอย่างสมดุลด้วยแรงกาย แรงใจที่บริสุทธิ์เพื่อทำให้ทุกคนเข้มแข็งจากภายใน" น้องฝนวัย 28 กำลังฝึกฝนที่จะทำทุกสิ่งได้รอบด้าน ด้วยการอุทิศตนทำงานในศูนย์ "ในวันแม่ปีนี้ ไม่ได้ฉลองกับแม่ของตนเองเพราะท่านต้องไปต่างประเทศ แต่มีโอกาสได้ไปเชียงใหม่...อยู่กับครอบครัวที่น่ารักในบรรยากาศที่อบอุ่นจริงๆ ...แม่เจ้ารักและสนับสนุนพี่หล้าในการใช้ชีวิตเพื่อให้คุณประโยชน์ด้านจิตวิญญาณมาโดยตลอด ซึ่งแรงบันดาลใจนี้ ทำให้ระลึกถึงความดีงามที่สุดของแม่ตนเอง ที่ท่านได้ยกลูกคนนี้ให้อุทิศตน และทำงานรับใช้ทางจิต โดยไม่ยึดมั่นผูกพันต่อกัน แต่มีความรักที่ละวางพร้อมกับศรัทธาว่าสิ่งสูงสุด หรือ บาบาจะดูแล และรับผิดชอบให้ลูกของท่านได้ทำประโยชน์ทางด้านจิตวิญญาณต่อไป สุดท้ายขอใช้คำกล่าวที่มาจากเพลงชาติอินเดียซึ่งเป็นแผ่นดินแม่ของอารยธรรมโลก "ขอคารวะต่อผู้เป็นแม่" (Vande mataram- maa tujhe salaam - ลูกบาบา Albert Asadullin นักร้องที่มีชื่อเสียงชาวรัสเซีย ร้องเพลงนี้ด้วยแรงรักและศรัทธาต่อแผ่นดินแม่ พร้อมการแสดงของครอบครัวรัสเซีย ในการฉลอง 75 ปีของบราห์มา กุมารี ปี 2011 ที่สำนักงานใหญ่ บราห์มา กุมารี ฝนขอมอบเพลงชาติอันคืนอิสรภาพแก่อินเดียนี้ ให้แก่ผู้เป็นแม่ทุกคนไม่ว่าจะอยู่ในแผ่นดินไหนในโลก... ความเป็นแม่ผู้ให้การหล่อเลี้ยงด้วยความรักที่ไม่มีเงื่อนไขด้วยการสอนให้ลูกเรียนรู้ถึงอิสรภาพที่จะพึ่งพิงตนเองได้จากภายใน สิ่งนี้ยิ่งใหญ่ที่สุด" ซิสเตอร์โดฮา (Dhoha) คือ 'ดวงดาวแห่งการยกระดับ' Star of Upliftment ที่ได้อุทิศตนอยู่ในศูนย์ขณะที่ทำงานทางโลก ซึ่งเคยขอลาออกแต่ไม่ได้รับอนุญาติ จนกระทั่งสามารถเปลี่ยนความคิด ทัศนคติใหม่ ผลดีที่ตามมาคือ เพื่อนที่ ทำงานได้ทะยอยเข้ามาศึกษาพัฒนาจิตวิญญาณ นี่คือ การปลุกเรียกความเป็นแม่ที่ต้องดูแลผู้ที่อยู่รอบข้าง และเป็นคำตอบของคำถามวันนี้ ท่านได้ยกความหนักหน่วงออกไปจากบ่าของท่านมากเพียงใดในขณะนี้? เมื่อเราต้องทิ้งสิ่งใดไปด้วยความไม่ชอบ ความหนักหน่วงยังถ่วงรั้ง เพราะการเรียกร้องของตนเอง ตราบจนกระทั่งได้ทำดีที่สุดในสำนึกที่ถูกต้อง เพื่อผู้อื่น เราจึงปลดเปลื้องภาระที่แบกรับเอาได้และเบาสบาย