ยินบทเพลงขับขานตำนานเล่า
เป็นสัญญาณจากภายในจิตวิญญา
ฉันคือ 'ดวงดาวทางจิต'
มีความรัก ความสงบอยู่ภายใน
ฉันเป็น 'ดวงดาวทางจิต'
เดินทางมาจากแดนไกล
เข้ามาใช้ร่างกายในโลกนี้
เป็นหญิงชาย ดำ ขาว อลวน
มีพ่อแม่ พี่น้องและตัวฉัน
มีทรัพย์สิน สมบัติ ละลานตา
ด้วยหลงไปว่าร่างกายที่ได้มา
ว่าทุกสิ่งของฉันเลยผูกพัน
เมื่อสูญเสียสิ่งทั้งหลายในชีวิต
จึงโศกเศร้าเสียใจได้ทุกวัน
พอเข้าใจ ฉันไม่ใช่ร่างกายนี้
เพื่อใช้ร่างสร้างกรรมกระทำไป
คงสำนึกเป็นวิญญา หาใช่ร่าง
ตระหนักว่าทุกสิ่งนั้น อาจสั่นคลอน
เป็นดวงดาวพราวแสงแห่งความดี
เปล่งประกาย สดใสได้ทุกวัน
|
|
ถึงเรื่องราวดวงดาวที่มีค่า
มาบอกกล่าวเรื่องบนฟ้าให้เจ้าฟัง..
มีชีวิตเป็นแสงสดใส
บริสุทธิ์ สุกใสได้ทุกวัน
เปล่งประกายชีวิตสว่างไสว
จากโลกซึ่งไร้ตัวตน
ก็เริ่มมีมากมายให้สับสน
หลากหลายชนชาติเชื้อเหลือคณา
ความสัมพันธ์โยงใยหลากหลายหน้า
ที่ตามมาคือปัญหาไม่เว้นวัน
คือ อัตตาตัวฉันสำคัญมั่น
ร่างกายนั้นยึดติดไม่คิดวาง
เพราะไม่คิดว่ามากมายใช่ของฉัน
เพราะของฉันสูญไปไม่ยั่งยืน
เป็นเพียงที่ให้วิญญามาอาศัย
ตามผลกรรมเคยทำไว้ในละคร
ค่อยเบาบาง มายามาหลอกหลอน
แต่ฉันนั้นถาวรนิจนิรันดร์
คุณธรรมมากมีคือสีสัน
บทเพลงนั้นก็จบลงตรงนี้เอย
|